Ένα επώνυμο blog που γράφει και αναδημοσιεύει θέματα που αφορούν τον Καποδιστριακό Δήμο Πάργας. Oι αναρτήσεις του δεν αποτελούν υποχρεωτικά και άποψη του διαχειριστή
Για αναρτήσεις και διαφωνίες επώνυμα στη διεύθυνση tessas@freemail.gr

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Παργινή αποκριά.

<<Σατιρικός λόγος Απόκρεων 1969.
Εύχομαι καλές αποκριές – ξένοι μου και συμπολίται και σας θέλω όλους κι όλες – εδώ πάλι να ευρεθείτε στου καρναβαλιού το γλέντι – που τα θηλυκά σκαρώνουν σαν τη μούρη της εσχάτως – άρχισαν παντού να χώνουν. Γι αυτό διώξτε μακριά σας – κάθε έγνοια και σκοτούρα με χορό και σερπατίνες – κομφετί και λίγη σούρα και ριχτείτε εις το γλέντι – όλο κέφι και τραγούδι και ας κλαίει όπου τώχει – κι ας καεί το πελεκούδι. Μον΄ας δώσουν βάση οι άνδρες – σ΄όσα ο <<ΑΠΟΛΛΩΝ>> θα τους ψάλει
αν να σκαπουλίσουν θένε – μια νίλα, λέει, μεγάλη σαν τα γλέντια που τους στρώναν – οι παμπόνηρες κυράδες
όλοι τους με προθυμία – τρέχουνε σαν μπουνταλάδες και με αρκουδένιους πήδους – ευωχούνται και χορεύουν δίχως φευ να πάρουν κάβο – οι Εύες τι τους μαγειρεύουν π΄άρχισαν τα ντούκου-ντούκου – και κουν-καν εις τα σαλόνια
και ετάζοντας τις φούστες – εξηγούνται πανταλόνια και για να μας ξελιγώσουν – τακτικά αλλάζουν γούστα πότε με τα σορτς και μάξι – πότε με τη μίνι φούστα και με χίλιες δυο εκδηλώσεις – ν΄ αποδείξουνε πασχίζουν. Πως από τους νωθρούς τους άντρες, δαύτες πιο πολύ ζυγίζουν
κι έτσι κίνδυνος προβάλλει – με το τόσο τους το μένος να καθυποτάξουν πλήρως – το αρσενικό το γένος και με τις δολοπλοκίες – κι όλα τα τερτίπια τ΄ αλλά να μας κάτσουνε στο σβέρκο – ήγουν να μας μπουν καβάλα
κι αν δεν λάβουμε τα μέτρα – τότε σίγουρα στον πάτο αντιστρέφοντας το νόμο – θα μας βάλουν κι από κάτω
κι έτσι πια των γυναικών – των πραγμάτων μας εχόντων προχωρώ για να τα ψάλλω – των αρχών και των αρχόντων Και στο Δήμαρχο όμως πρώτα – με τα άλλα τα κεφάλια που ποτέ-ποτέ δεν βλέπουν – τ΄ απερίγραπτά μας χάλια. Μα κι ακόμα όταν βρωμάνε – δεν το βάζουνε μαράζι και να κάνουν τις δουλειές τους – ο καθένας τους κοιτάζει δηλαδή ότι κι αν τρέχει – δεν σκοτίζουν τη χολή τους
Κι όσα ψάλει ο Απόλλων - αυτοί παίζουν το βιολί τους
γι΄ αυτό έχουμε μείνει μπάγκο – στ΄ άμοιρο χωριό τα πάντα τ΄ έχει Γιάννης, τ΄ είχα πάντα – και τα πρόβατα σαράντα
Όσον αφορά δε πάλι – της Λιμενικής το σώμα απ΄ τη χειμερία νάρκη – δεν εξύπνισε ακόμα και γι΄ αυτό δεν κάνουν φέτος – αποβάθρα εις το Βάλτο κι οι τουρίστες απ΄ τις βάρκες βγαίνουν με μορτάλε σάλτο
Το δε κληροδότημα μας – το του Βασιλιά εννοείτε την <<ΞΕΝΙΑ. των ονείρων – έτοιμη έχει συμπολίται κι έστε βέβαιοι πως ενέργιες – συντονότατες θ΄ αρχίσει ώστε το ογδόντα εννέα – σίγουρα να λειτουργήσει. Τώρα τους οργανισμούς μας – και το Δήμο μας θ΄ αφήσω και για δυο υπηρεσίες – με δυο λόγια θα μιλήσω. Ο της Πάργας Αστυνόμος – λένε είναιτος τζιμάνι και πολλεεές έχει επιδόσεις και σε όλες γκέλες κάνει κι αν θελήσει να μετάσχει – κι εν ταυτό πείσμα το βάλλει πρώτη νίκη θ΄ αποσπάσει – στης <<ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ>> το ράλυ. Αλλά και στον τουρισμό μας – εποχή έχει αφήσει που την Πάργα σαν πρωτόρθε – ρίχτηκε να εξωραΐσει
Μα τον αβασκάναν όλοι – που επήρε τόση φόρα κι εξελίχθη σε Αβδιρίτη – στων Αβδηριτών τη χώρα το άχτι όλων για να βγάλω – επιτρέψτε μου λιγάκι τώρα πλέων να τα ψάλω – στο δημοφιλή μας Τάκη
Όλοι όσοι μας κοπιάσαν – έφοροι ήταν ένας κι ένας αλλά σίφουνας σαν δαύτων – δεν πέρασε κανένας που στα χάλια του κανένα – χριστιανό πια δεν αφήνει και των βιοπαλαιστών μας – ο μπαμπούλας έχει γίνει. Ερμηνεύοντας τους νόμους – αυστηρώς και κατά γράμμα ανεδείχθη εξ απήνης – Δράκος όνομα και πράμα χωρίς έλεος και οίκτο – κι ούτε λίγο να λαρώνει πανωτές καμπάνες ρίχνει – κι όλο φόρους μπήχνει-χώνει και τους φορολογούμενους – από τρεις εκατοντάδες τους ανέβασε αισίως – φέτος μόνο τρεις χιλιάδες γι΄ αυτό πρέπει να μας γδύσει – να την πάθει αυτό το φίδι σαν το Τσέκο που στο μπάνιο – τον αφήσανε τσιτσίδι. Δεν θα επεκταθώ εφέτος – στου χωριού μας τα κουρούπια γιατί τελειωμό δεν έχουν – ούτ΄ αυτοί ούτε τα χούπια. Όμως πρέπει η τσιμπίδα – τον Σταυράκη μας να πιάσει σαν τον τρώει ο πισινός του – και δε λέει να ησυχάσει γιατί για να σπάει πλάκα – μηχανή πήγε να στήσει και ζευγάρι στον Παρέα – κόντεψε φευ να χωρίσει αφού δήθεν κατά λάθος – έστειλε και με αλλά είδη γράμμα από τσούλα δήθεν – στη γυναίκα του Λοτίδη. Κι αλλά παστρικά τσανάκια – ήθελα να ξεσκεπάσω αλλά δεν με παίρνει ο χρόνος – και αν πασάν θα τους περάσω. Σαν του Παπανδρέου Αλέκου – που όσο πάει αποδείχνει πως στις ζαβολιές βαδίζει – στου Λοτίδη μας τα ίχνη. Στο δε σύλλογο ζαβώνε – θε να γράψει η Ιστορία και στον πάτο του Λοτίδη – θα του φάει την Προεδρία
Τον ρολ-τοπ που με το τακτ του – και το χιούμορ σε σκλαβώνει
Μα και το Θωμά Μπαρούτη – που παντού τη μύτη χώνει
Τον Για Νιξ και Κώστα Γκίνο – που στο τζόγο έχουν μανία
κι όλο την περνάν με πρέφα – μπάσκα και Αβησσυνία Και το Λάμπρο πούναι Δράκος – στο ερωτικό πεδίο και το Λία Καραδήμα – που διπλώματα έχει δυο Μα κουμάσια μες την Πάργα – έχουμε βεβαίως άμμο απ΄ τον πονηρό Οδυσσέα – μέχρι και το Σπύρο Σιάμο που στον καφενέ του όλο – το σινάφι τους μαζεύουν και συλλήβδην όλους κι όλες – άγρια κουτσομπολεύουν. Μα κουτσομπολιάρης τώρα – μες στην πιάτσα ξεφυτρώνει ένας που περνάει ακόμα – και το Δήμο τον Κλοτσωνη αφού κι οι συνόμιοι του – λένε πως δεν έχει ταίρι κι ο Ακύλλας τον φωνάζει - <<Σόφω>> κι ας τον λεν Λευτέρη. Αλλά και το μενεξέ μας – η τσιμπίδα μου θα πιάσει γιατί σκάρτεψε και δαύτος – κι έγινε καλό κουμάσι. Ναι το Σπύρο που απεδείχθη – μόλο το μειλήχιο ύφος ότι μηχανές αγάντα – στήνει πάντα στο ημίφως με περίσσια μαεστρία – φιτιλιές σε όλα βάζει, κι από τηλεφώνου τώρα – τους κορίτσαρους πειράζει κι ύποπτες σκηνοθεσίες – στήνει πίσω απ΄ την αυλαία αφού κέρατα ακόμα – έστειλε σε εισαγγελέα. Τελειώνοντας θα πρέπει – πριν σας αποχαιρετίσω κάποιον που φαινόμενο είναι – επαξίως να υμνήσω που βραδιές και μεσημέρια – πάντα κάθε καλοκαίρι τρέχει πίσω απ΄ τις Γαλλίδες – με το όργανο, στο χέρι εννοώ το μαντολίνο – που υπό μάλης πάντα τόχει κι όπου πάει κι όπου στέκει – το χρησιμοποιεί γι΄ απόχη. Για τη ζωτικότητα του – πολλά αλλόκοτα θρυλούνται και πως σύμφωνο έχει κάνει – με το Μεφιστοφελή διηγούνται
και ο Μίχος και τον Πάνος – με το σφρίγος του απορούνε και το μυστικό πασχίζουν – για την πάρτη τους να βρούνε που το Μάη είναι ταύρος – μα και γάτος το Γενάρη. Αφού η φωνή του ακόμα – έχει φτάσει στο Παρίσι κι όταν έρχονται οι Γαλλίδες – τρέχουνε να τις ... φιλήσει. Είναι αυτός όπου ψοφάει – για το γυναικείο φύλο είναι ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ο ΕΚΤΩΡ(ας) – που επέρασε στο θρύλο. Τώρα γεια σας κι αν λιγάκι σας επάτησα τον κάλο – σας υπόσχομαι του χρόνου – πιο καλά να σας τα ψάλω.>>
Απόσπασμα από την εφημερίδα <<Η Πάργα>> της ομώνυμης εφημερίδας που εκδίδει ο σύλλογος Πάργινων της Αθήνας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: